<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d14995321\x26blogName\x3dLnP\x27nin+Film+Se%C3%A7kileri\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lovenpoisonreviews.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3dtr_TR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lovenpoisonreviews.blogspot.com/\x26vt\x3d-4411501431289346612', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Perşembe, Ağustos 18, 2005

Pardon (2005)

Şans Kapıyı Kırınca ile pek yakın tarihlerde vizyona giren başka bir Ferhan Şensoy filmi. Bu sefer senaryosu da kendisine ait. Suçsuz yere sorguya alınan bir adamın trajikomik hikayesi. İşlemedikleri suçları itiraf eden üç arkadaşın altı yıl üç ay süren hapis hayatları anlatılıyor filmde. Sonunda ne mi oluyor? Herkesin tahmin edebileceği gibi suçsuz oldukları anlaşılıyor ve serbest bırakılıyorlar. Tipik bir Türkiye tablosu. Ferhan Şensoy'un toplumsal sorunları değindiği, müziklerininse filmle bütünleştiği güzel bir iş olmuş.

Filmde öyle sahneler ve çekimler var ki, Türkiye'de film çekebilmenin mümkün olduğu ancak mali yetersizliklerin engel olduğunu düşünmeden edemedim. Özellikle mahmeke bitiminden hapisanedeki ilk diyaloğa dek süren sekans bunun en güçlü örneği. Diğer bir örnek ise filmin sonlarına doğru avlu kapısında İbrahimin (Şensoy) umutsuzluğunun flashbacklerle süslendiği sekans. **SPOILER** Sürpriz soundtrack olarak ise Duman-Manası Yok var. **/SPOILER** Toplumsal gerçekçilikten söz etmek gerektiğinde; Türk Polisi ve yargı sistemine her zamanki eleştirileri görüyoruz. Suçluların elini kolunu sallayarak gezdikleri, suçsuzların haksız yere çektiği cezalar ve yozlaşmış hapisane gardiyan ve müdürleri. Zaten serbest bırakıldıklarında edilen iki cümle de bunu özetlemeye yetiyor: Gardiyandan gelen "Ben haysiyet takılmıyorum oğlum, maddiyat takılıyorum..." ve hapisane müdürünün tek bir lafı; "Pardon!".

Şunu da söylemeden edemeyeceğim, Türk yönetmenlerinden midir, yoksa yapımcıdan mı kaynaklanır bilemiyorum; illa güzelim filmlerin içine küfür sokma, bununla güldürmeye çalışma; asker/polis gibi 'ciddi' mercilerde bir laubalilik yaratma takıntısından vazgeçememişler. **SPOILER** Hapisane kapısı nöbetindeki askerin walkmanle yüksek tempo saz eşliğinde dans etme sahnesi beni son derece filmden soğuttu. Neyseki filmin sonundaydı da fazla takılmadık. **/SPOILER** Sonuç olarak ortalama bir film, iyi oyunculuk var elimizde. Büyük hayranı olamadım ama...4.2/10 en fazla. Ha bu arada; 'pardon' çıkalı eşekler çoğaldı. ;)

0 Yorumlar:

Yorum Gönder

<< Home